Δημοσιεύσεις
Η ολοκαίνουργια στέγη, που ολοκληρώθηκε από το 1508 έως το 1512, έχει περισσότερες από 300 φιγούρες και μπορεί να φιλοξενήσει εμβληματικές εικόνες όπως «Η κατασκευή του Αδάμ», επιδεικνύοντας το απίστευτο ταλέντο τους ενώ παράλληλα ζωγράφιζε. Ο Μιχαήλ Άγγελος Μπουοναρότι είναι καλλιτέχνης, γλύπτης, αρχιτέκτονας και ποιητής, ένας από τους πιο έμπειρους μουσικούς της Ιταλικής Αναγέννησης. Ο Μιχαήλ Άγγελος είναι ένας ενθουσιώδης μαθητευόμενος καλλιτέχνης πριν ανακαλύψει τους κήπους με τα αγάλματα της ισχυρής οικογένειας των Μεδίκων. Αν και ο Μιχαήλ Άγγελος δεν γνώριζε μια παραδοσιακή σχολή, μαθήτευσε σε νεαρή ηλικία στον καλλιτέχνη Ντομένικο Γκιρλαντάιο, όπου ανέπτυξε την αίσθηση της τοιχογραφίας του. Η εκπαίδευσή του συνεχίστηκε με τα τοπία των Μεδίκων, όπου μελέτησε την παραδοσιακή αγαλματοποιία, τη λογοτεχνία και τις πεποιθήσεις, εμπλουτίζοντας την καλλιτεχνική τους προσοχή.
Λίγο αφότου ο άντρας βρήκε τον δρόμο του για τη Ρώμη, διαπιστευμένος από τον καρδινάλιο Jean Bilheres de Lagraulas, εκπρόσωπο του Καρόλου Η΄ από τη Γαλλία, ήταν να φιλοτεχνήσει ένα μεγάλο γλυπτό της Παναγίας που κρατούσε τον νεκρό Θεό στην αγκαλιά τους, το οποίο ονομαζόταν «Πιέτα». Ακόμα και μετά την πολλά υποσχόμενη μύησή του και τη σχέση του με ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο, το 1496 ο Μιχαήλ Άγγελος ανακάλυψε τον εαυτό του ως έναν ταραγμένο τραγουδιστή που προσπαθούσε να αντέξει. Δυστυχώς, ο προστάτης του, Λορέντζο, είχε πεθάνει και η οικογένειά του είχε εκδιωχθεί από τη Φλωρεντία.
Ο Μιχαήλ Άγγελος απογοητεύτηκε από αυτό, οπότε πήγε δύο φορές να δει τον νέο Πάπα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του για να προσπαθήσει να αποδεχτεί το Είσοδος στο καζίνο Roulettino ποσό της προμήθειας. Ο ιδιοκτήτης του σκύλου χτύπησε το αποτέλεσμα με την διακριτική μετατόπιση της στάσης μακριά από τα πόδια σας και μπορείτε να μορφοποιήσετε το πίσω μέρος του μυαλού σας, αλλά ιδιαίτερα προσθέτοντας συχνότητα στην πλάτη και τους γλουτούς του άνδρα σας. Μέχρι το 2019, όταν ο Furio Rinaldi, ακολουθώντας έναν ειδικό στην εταιρεία Christie's από την Old Master Drawings, δέχτηκε τη δουλειά ως ένας γνήσιος Μιχαήλ Άγγελος μέσω μιας καλής αξιολόγησης στη Γαλλία. Οι απόψεις του στη συνέχεια επιβεβαιώθηκαν από τους καλύτερους μελετητές, όπως ο Paul Joannides, ομότιμος καθηγητής από το Art Records στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Οι νέες οικονομικές συγκρούσεις στο παπικό ταμείο ήταν ένας σημαντικός παράγοντας σε αυτή την αναστάτωση. Ωστόσο, δεν έγινε τίποτα μέχρι ο Πάπας να επιστρέψει στη Ρώμη, αλλά ο Μιχαήλ Άγγελος προσπάθησε να αγοράσει το έργο του και στη συνέχεια ο Μιχαήλ Άγγελος άρχισε ξανά να εργάζεται στην εκκλησία της Σιξτίνας. Το γεγονός ότι ο Μιχαήλ Άγγελος σταμάτησε το ποσοστό συμμετοχής που είχε ο νέος Πάπας ως προστάτης μας δείχνει πολλά για τη νέα ταυτότητα αυτού του δυναμικού ανθρώπου. Η νέα συμμετοχή στην Καπέλα Σιξτίνα είναι ένα τεράστιο και πολύ επικερδές ποσοστό συμμετοχής στον Μιχαήλ Άγγελο.
Συνελήφθη και οι επισκέπτες προσπάθησαν να κάνουν τα πάντα. Αλλά οι διορθώσεις έγιναν σωστά στον Δαβίδ, ενεργοποιώντας τον χαρακτήρα από μια καλή διαθήκη για την ολοκλήρωση του ατόμου. Τεχνικά, ο Μιχαήλ Άγγελος αναλαμβάνει μια πληρωμή που συνέβαινε εδώ και πολύ καιρό.
Για να βάλουμε αυτά τα χρήματα στην κατεύθυνση, το νέο Παλάτι Pitti, το οποίο είναι τώρα μια τεράστια γκαλερί τέχνης στην κεντρική Φλωρεντία, κατέληξε να πωληθεί σε μια Δούκισσα για να αποκτήσει 9.100.000 ασημένια δουκάτα. Μπορούμε να πούμε ότι ο Μιχαήλ Άγγελος είχε κερδίσει ένα κουτί κοντά στο κρεβάτι του που θα τον προσκαλούσε να αγοράσει ένα κάστρο στη Φλωρεντία. Στο στυλ τους, το φρέσκο εντυπωσιακό πρόσωπο προσφέρει και μπορείτε να δείτε στοιχεία όπως τα πόδια μακριά από τον άντρα από τα δεξιά, που θυμίζουν στοιχεία στα σχέδια όπως το διπλής όψης στρώμα που εκτίθεται στο Μουσείο Teylers στο Χάαρλεμ, τείνουν να χρονολογούνται στο 1500. Ενώ η αφρικανική επιθυμία είναι προφανής, η διακόσμηση είναι ένα περίπλοκο έργο, όπου -σε αντίθεση με το έργο της ίδιας χρονιάς στη σειρά Goulandris (βρείτε ξεχωριστή καταχώρηση)- γραμμές του δικού σας στυλ Rose Months παραμένουν ορατές. Πετρέλαιο σε ύφασμα, 151 x 100 cm.Ατομική συλλογή, Ελβετία. Ένα από τα πρώτα έργα από τους "Αφρικανικούς Μήνες" του Πικάσο, όπου τα στυλιστικά χαρακτηριστικά της Άνθισης είναι ακόμα εμφανή. Στη μόδα και μπορείτε να το μετρήσετε, τα έργα συνδέονται στην πραγματικότητα ξεχωριστά με το νεότερο, πολύ πιο διάσημο "Deux femmes nues" του Μητροπολιτικού Μουσείου.
Αυτή η σχέση έφερε στην επιφάνεια κάποια προσωπικά σονέτα που αποκαλύπτουν την ευαισθησία του Μιχαήλ Άγγελου και την επιθυμία για συναισθηματική εγγύτητα. Ωστόσο, η φύση του δεσμού παραμένει ένα ενδιαφέρον μακριά από την επιστημονική συζήτηση, εστιάζοντας στο αν είναι πλατωνική ή μια βαθύτερη, ρομαντική σχέση. Αυτά τα είδη γνωριμιών διαμόρφωσαν τον συναισθηματικό κόσμο του Μιχαήλ Άγγελου, επηρεάζοντας όχι μόνο την ποίησή του αλλά και τα ισχυρά σχέδια που δημιουργήθηκαν στα γραφικά έργα της Αναγέννησης. Ήταν το πρώτο μνημειώδες γλυπτό ελεύθερης μορφής που δημιουργήθηκε από την ύστερη ρωμαϊκή εποχή. Ο δημοφιλής τραγουδιστής του Μανιερισμού και ίσως βιογράφος Τζόρτζιο Βαζάρι ( ) πίστευε ότι το έργο υπερείχε όλων των αρχαίων και ίσως σύγχρονων γλυπτών στην ιστορία των αγαλμάτων.
